Hayatın sırrı ailede saklıdır…
Değerli Aileme…
Ve sevgiyi geç bulanlara;
Gecikmiş ama gerçek bir sarılış ile…
Hayatın akışı içinde çoğu zaman en kıymetli olanı en sona bırakıyoruz. Birlikte yaşanan anıları, aile sıcaklığını, göz göze bakmadan anlaştığımız o sessiz sevgiyi...
Bugün farklı bir gün. Bugün, geriye kalan hayatımın ilk günü. Çünkü ilk defa bu kadar net görüyorum.
Hayatın temeli aile, harcı ise sevgidir.
Başarı, şöhret, kazanç… hepsi gelir geçer. Ama bir annenin sesi, bir babanın suskun güvencesi, kardeşle edilen kısacık bir kahkaha…bunlar ömür boyu bizimle kalan hazinelerdir.
Yalnızca maddi olanı değil, manevi olanı da korumayı öğrenmek gerekiyor. Ve en çok da birbirimizi…
Aile, sığınılacak bir liman değil, varoluşun kendisidir.
Orası, kendin olmaktan korkmadığın yerdir. Orada sevgini göstermek için süslü cümleler kurmana gerek yoktur. Bir bakış, bir sarılış, bir sessizlik bile yeter bazen.
Ama…
Her çocuk bu sevgiyi tanıyarak büyümez. Bazı evlerde sofra olur ama sıcaklık eksik kalır.
Bazı çocuklar çok erken büyür; sevgi yerine sessizliği öğrenir.
Evet, herkesin hikâyesi aynı değil. Ama şunu bilmek kıymetli:
Sevgi, her zaman doğduğumuz yerde değil, bazen sonradan kurduğumuz ilişkilerde büyür. Ve sevgiyle yeniden başlayabiliriz. Kimse geçmişin eksikleriyle tanımlı kalmak zorunda değil.
Bugün, iyileşmek için hâlâ bir umut var. Zamanla öğrendim ki, sevgi varsa her yara kabuk tutar.
Sevgi varsa, eksikler tamam olur. Ve sevgi varsa, her şey yeşerir…
Bugün ben de yeni bir hayat başlatıyorum. Bilinçle, şefkatle, minnetle. Kırıldıklarımı onararak, sarılmaları çoğaltarak. Ve her şeyden önce, aileme daha çok kıymet vererek.
Çünkü aile varsa hayat tamamlanır. Ve sevgi varsa… işte o zaman her şey yerini bulur.
Sibel Arslan / İktisatçı
Her kelimesine yürekten katılıyorum