Bu yaşadığım kısa ana yalan ömrümde
Bilesiniz güzelliği de gördüm çirkinliği de
Benim gördüğüm güzellik bana güzel de
Sevgiden yoksun sen nasıl gördün bana söyle
Hayatımı sabır ve hoşgörü üzerine kurdum
Hakkımda olanları hep hayra yordum
Nefsimi sorguladım kendimi kendime sordum
Bazan öfkelendim sel oldum, sabır çektim duruldum
Yaradan iki göz vermiş güzelliği gör diye
İnat edersin ısrarla doğruları görmezsin niye
Sevmek için duygu yüklenmiş gönül gözüne
Yaşadığın doyumsuzluk niye? Yenilişin nefsine
Ey kirlenmiş nefsim bilir misin?
Aldattığını sanıyorsun ama aldanan sen ve ben
Kurumuş yaprağa isterse can veren
Yaratanı unutma! Yarın hesap verecek sen ve ben
Herkesi yaradan aynı, kula kul olma
Doğru olanı önce kendine sor, başkasına sorma
Her çirkinliği şer, her güzeli hayra yorma
Bilmezsin kim derviş, kim veli…kimseleri hor görme
Beni ben beni vücut eden bir avuç topraktır
Zaman gelecek dalından yaprak kopacaktır
Emir gelecek ruhun çekilecek gerisi cesettir
Unutma! Nurlu da irinli de olsa yine kabul edecek topraktır
Gün gelecek bir gün herkes hesap verecek
Ne yedin ne içtin hepsinden hesap sorulacak
Esiri oldun ise nefsinin, ruhun ve bedenin acı çekecek
Allah için ne yaptın esas olan bu gerçek
Zannetmeyin nefsine galiptir bu dostunuz
Her daim Hakka yürüsün yolunuz
Doğruları anlatınız, yalan söylemesin diliniz
O zaman nefsimizi yenip, benliğimizden kurtuluruz
İşte o gün kendimizden emin hesabımızı veririz
